بیانیه هویت خواهان آذربایجان در محکومیت حمله به دفتر سازمان ادوار تحکیم
و دستگیری اعضای آن سازمان و اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم
و دستگیری اعضای آن سازمان و اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم
سرکوب و فشار از جانب حکومت اسلامی هر روز ابعاد گسترده تری به خود پیدا می کند. و به نظر می رسد سیاست مشت آهنین این حکومت برای بقای بیشتر همچنان ادامه داشته باشد.آنچه قبل از روی کار آمدن دولت احمدی نژاد پیش بینی می شد و امروز آن را شاهد هستیم تلاش برای تنگ تر شدن فضا ی سیاسی به منظور ممانعت از فعالیتهای گروههای مخالف و منتقدحکومت می باشد. طی دو سال گذشته برخورد های خشونت آمیز با اعتراضات معلمان،کارگران،زنان،دانشجویان و هویت خواهان در شرایطی صورت می گیرد که دولت احمدی نژاد با شعار مهرورزی روی کار آمده است.
دستگیری غیر قانونی اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در دانشگاه امیر کبیر و حمله به دفتر مرکزی سازمان ادوار تحکیم وحدت در سال روز حمله به کوی دانشگاه در حالی صورت می گیرد که مقامات قضایی خود اذعان به صدور مجوز چنین کاری را دارند!
آیا دستگیری عده ای که مدنی ترین روشها را برای فعالیتهای خود برگزیده اند نیاز به برخورد خصمانه و خشونت آمیز دارد؟تهاجم ددمنشانه به دفتر سازمان ادوار تحکیم و حتی شلیک گلوله بر اساس کدامین منطق قابل توجیح است؟تحصن آرام ومدنی اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم آنهم در اعتراض به ادامه بازداشت غیر منطقی و غیر قانونی دانشجویان بی گناه دانشگاه امیر کبیر آیا مخل نظم عمومی و بر خلاف قانون است که عوامل حکومتی این چنین بی خردانه پیشانی چرکین خود را با لکه ننگ دیگری ممهور می کنند؟
بی شک چنین رفتارهای قرون وسطایی و غیر انسانی تنها و تنها زیبنده حکومت های نا لایق و غیر مردمی میباشد که بقای خود را در سرکوب شدید و خشونت بار جنبش ها و به حبس کشیدن فعالین اجتماعی،سیاسی و حقوق بشر می دانند.
امروز شرایط به گونه ای شده است که کشور در حال تبدیل شدن به زندانی بزرگ می باشد.زنان جامعه علیرغم توان برابری در عرصه های علمی و... با مردان، هنوز از نابرابری های جنسی رنج می برند. حاکمیت حتی زنان را ازحق انتخاب آزادانه ی پوشش محروم ساخته است و کار به آنجایی رسیده است که در شهرهای بزرگ و کوچک ماموران ،زنان را به جرم اینکه پوشش کامل ندارند پس از برخوردهای تحقیر آمیز و بعضا خشونت بار زندانی می کنند.و در این میان فعالین جنبش زنان به حبسهای سنگین محکوم می گیرند.گناه دلارام علی ، آزاده فرقانی، نسیم سلطان بیگی ، عالیه اقدام دوست ، بهاره هدایت و... چیست که احکام سنگین برای آنها صادر می شود؟آیا آنها به غیر از رفع تبعیضات جنسی و برابری حقوق مرد و زن چیز دیگری می خواهند که تازیانه خشم خود بر آنان فرود می آورید؟
حرکتهای کارگری و اعتراضات معلمان به شدید ترین وجه ممکن سرکوب می گردد.قشرهای زحمتکشی که خواستار رسیدگی به مشکلات عدیده شان می باشند آیا باید با خشونت به آنها جواب داده شود؟گناه منصور اسانلو چیست که برای چندمین بار آنهم به شیوه ای عجیب ربوده میشود؟
جنبش های هویت خواهانه در مظلومیتی تمام عیار یک تنه به مقابله با حکومتی رفته اند که پاسخش با باتوم و زنجیر و قمه بسیجیان است. روزی نیست که خبری مبنی بر دستگیری فعالین هویت خواه در آذربایجان نباشد!جرم این افراد تنها دفاع از فرهنگ و زبان مادریشان است.آنها خواسته ای جز پاسداشت مقام و منزلت انسان و احقاق حقوق تضییع شده خویش ندارند.تاسف بارتر این که در این بین عده ای نیز با سیاستهای حکومت همنوایی می کنند!
در حال حاضر دهها تن از همفکران ما در زندانهای آذربایجان به بدترین شیوه نگهداری میشوند و صدای مظلومانه آنها به جایی نمی رسد.دانشجویان هویت طلب ترک از طرف کمیته های انضباطی دانشگاه به جرم دفاع از هویت خود به تعلیق از تحصیل محکوم می شوند.و در این میان متین پورها,لسانی ها ،عوض پورها ،غنی لو ها و صدها زندانی در شهرهای اردبیل،تهران،زنجان،تبریز،ارومیه و... در معرض انواع شکنجه های غیر انسانی جسمی و روحی قرار دارند.آیا خواسته آنها فراتر از قانون اساسی است که چنین بی رحمانه با آنها رفتار می شود؟
جنبش دانشجویی که هدفش جز استقرار دموکراسی و حقوق بشر در جامعه نیست این روزها چنان بی رحمانه مورد یورش و تهاجم نیروهای استبداد قرار گرفته است که آدمی را به تحیر وا می دارد. اتخاذ شیوه ای که در برخورد با اراذل و اوباش نیز قبیح می باشد در مواجهه با فعالین دانشجویی که نخبگان جامعه ما راتشکیل می دهند چه معنایی می تواند داسته باشد؟
اکنون حدود دو ماه است که 8 دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک مورد خشم رییس جمهور دولت مهرورز واقع شده اند. احمد قصابان،مجبد توکلی،پویان محمودیان،مجید شیخ پور،مقداد خلیل پور،احسان منصوری،عباس حکیم زاده و علی صابری اکنون دو ماه است که در بند 209 اوین شکنجه های گوناگون را به جرم گناه نکرده تحمل می کنند
دهها دانشجو در دانشگاههای با احکام تعلیق از تحصیل مواجه شده اند.به کمیته های انضباطی فراخوانده می شوند و ....
و اکنون اعضای دفتر تحکیم و سازمان ادوار مورد خشم و غضب اقتدارگرایان واقع شده اند.کسانی که شیوه ای مدنی و مسالمت آمیز را برای پیگری و مطالبات خویش برگزیده بودند با غیر عقلانی ترین شیوه پاسخ خود را دریافت کردند. محمد هاشمی، علی نیکو نسبتی، مهدی عربشاهی، حنیف یزدانی و علی وفقی، عبدالله مومنی، بهرام فیاضی، مرتضی اصلاحچی، مجتبی بیات، عزت الله قلندری، حبیب حاج حیدری، مسعود حبیبی، سعید حسین نیا، آرش خاندل و اشکان غیاسوند که خواسته ای جز دموکراسی و حقوق بشر ندارند و آیا شایسته چنین برخوردهایی می باشند؟
بی تردید چنین برخوردهایی از طرف حکومت ره به جایی نخواهد برد و دیر یا زود دستگاه استبداد ناچار به تن دادن به خواست شهروندان خواهد داد و گرنه اسیر طوفان خشم ملت خواهد گشت.
ما به عنوان بخشی از جنبش هویت خواهی آذربایجان(حرکت ملی آذربایجان) با محکوم نمودن اقدام ناشایست عوامل حکومت اسلامی در برخود با فعالین جنبش دانشجویی خواهان آزادی سریع و بی قیدو شرط آنها می باشیم.
ما با تاکید مجدد بر خواستهای به حق مردم آذربایجان اعلام می کنیم که دفاع از حقوق هر انسانی را بر خود واجب می دانیم و بدین طریق اعلام می داریم که تا آزادی دستگیر شدگان روز 18 تیر 1386 از هر کوششی دریغ نخواهیم کرد.
فعالین هویت خواه ترک در شهرهای مختلف در معرض انواع مختلف آزارها و اذیتهای حکومت فاشیستی می باشند و نیاز به حمایت از جانب تمامی مدافعان حقوق بشر دارند بدین وسیله ضمن درخواست از گروههای مختلف برای حمایت از فعالین هویت خواه و زندانیان سیاسی آذربایجان اعلام می داریم تنها در صورت وحدت تمامی گروههای مخالف و منتقد است که جمهوری اسلامی را وادار به عقب نشینی و اتخاذ سیاستهای معقول و تمکین به خواست شهروندان خواهد کرد.
ما از تمامی مدافعان حقوق بشر علی االخصوص فعالان خارج از کشور درخواست می نماییم ترتیبی اتخاذ نمایند تا هیاتی از طرف شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و دیگر سازمانهای بین المللی برای بازدید از زندانها و شکنجه گاههای جمهوری اسلامی عازم ایران گردند.
تهران-جمعی از فعالین هویت خواه آذربایجان
دستگیری غیر قانونی اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت در دانشگاه امیر کبیر و حمله به دفتر مرکزی سازمان ادوار تحکیم وحدت در سال روز حمله به کوی دانشگاه در حالی صورت می گیرد که مقامات قضایی خود اذعان به صدور مجوز چنین کاری را دارند!
آیا دستگیری عده ای که مدنی ترین روشها را برای فعالیتهای خود برگزیده اند نیاز به برخورد خصمانه و خشونت آمیز دارد؟تهاجم ددمنشانه به دفتر سازمان ادوار تحکیم و حتی شلیک گلوله بر اساس کدامین منطق قابل توجیح است؟تحصن آرام ومدنی اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم آنهم در اعتراض به ادامه بازداشت غیر منطقی و غیر قانونی دانشجویان بی گناه دانشگاه امیر کبیر آیا مخل نظم عمومی و بر خلاف قانون است که عوامل حکومتی این چنین بی خردانه پیشانی چرکین خود را با لکه ننگ دیگری ممهور می کنند؟
بی شک چنین رفتارهای قرون وسطایی و غیر انسانی تنها و تنها زیبنده حکومت های نا لایق و غیر مردمی میباشد که بقای خود را در سرکوب شدید و خشونت بار جنبش ها و به حبس کشیدن فعالین اجتماعی،سیاسی و حقوق بشر می دانند.
امروز شرایط به گونه ای شده است که کشور در حال تبدیل شدن به زندانی بزرگ می باشد.زنان جامعه علیرغم توان برابری در عرصه های علمی و... با مردان، هنوز از نابرابری های جنسی رنج می برند. حاکمیت حتی زنان را ازحق انتخاب آزادانه ی پوشش محروم ساخته است و کار به آنجایی رسیده است که در شهرهای بزرگ و کوچک ماموران ،زنان را به جرم اینکه پوشش کامل ندارند پس از برخوردهای تحقیر آمیز و بعضا خشونت بار زندانی می کنند.و در این میان فعالین جنبش زنان به حبسهای سنگین محکوم می گیرند.گناه دلارام علی ، آزاده فرقانی، نسیم سلطان بیگی ، عالیه اقدام دوست ، بهاره هدایت و... چیست که احکام سنگین برای آنها صادر می شود؟آیا آنها به غیر از رفع تبعیضات جنسی و برابری حقوق مرد و زن چیز دیگری می خواهند که تازیانه خشم خود بر آنان فرود می آورید؟
حرکتهای کارگری و اعتراضات معلمان به شدید ترین وجه ممکن سرکوب می گردد.قشرهای زحمتکشی که خواستار رسیدگی به مشکلات عدیده شان می باشند آیا باید با خشونت به آنها جواب داده شود؟گناه منصور اسانلو چیست که برای چندمین بار آنهم به شیوه ای عجیب ربوده میشود؟
جنبش های هویت خواهانه در مظلومیتی تمام عیار یک تنه به مقابله با حکومتی رفته اند که پاسخش با باتوم و زنجیر و قمه بسیجیان است. روزی نیست که خبری مبنی بر دستگیری فعالین هویت خواه در آذربایجان نباشد!جرم این افراد تنها دفاع از فرهنگ و زبان مادریشان است.آنها خواسته ای جز پاسداشت مقام و منزلت انسان و احقاق حقوق تضییع شده خویش ندارند.تاسف بارتر این که در این بین عده ای نیز با سیاستهای حکومت همنوایی می کنند!
در حال حاضر دهها تن از همفکران ما در زندانهای آذربایجان به بدترین شیوه نگهداری میشوند و صدای مظلومانه آنها به جایی نمی رسد.دانشجویان هویت طلب ترک از طرف کمیته های انضباطی دانشگاه به جرم دفاع از هویت خود به تعلیق از تحصیل محکوم می شوند.و در این میان متین پورها,لسانی ها ،عوض پورها ،غنی لو ها و صدها زندانی در شهرهای اردبیل،تهران،زنجان،تبریز،ارومیه و... در معرض انواع شکنجه های غیر انسانی جسمی و روحی قرار دارند.آیا خواسته آنها فراتر از قانون اساسی است که چنین بی رحمانه با آنها رفتار می شود؟
جنبش دانشجویی که هدفش جز استقرار دموکراسی و حقوق بشر در جامعه نیست این روزها چنان بی رحمانه مورد یورش و تهاجم نیروهای استبداد قرار گرفته است که آدمی را به تحیر وا می دارد. اتخاذ شیوه ای که در برخورد با اراذل و اوباش نیز قبیح می باشد در مواجهه با فعالین دانشجویی که نخبگان جامعه ما راتشکیل می دهند چه معنایی می تواند داسته باشد؟
اکنون حدود دو ماه است که 8 دانشجوی دانشگاه پلی تکنیک مورد خشم رییس جمهور دولت مهرورز واقع شده اند. احمد قصابان،مجبد توکلی،پویان محمودیان،مجید شیخ پور،مقداد خلیل پور،احسان منصوری،عباس حکیم زاده و علی صابری اکنون دو ماه است که در بند 209 اوین شکنجه های گوناگون را به جرم گناه نکرده تحمل می کنند
دهها دانشجو در دانشگاههای با احکام تعلیق از تحصیل مواجه شده اند.به کمیته های انضباطی فراخوانده می شوند و ....
و اکنون اعضای دفتر تحکیم و سازمان ادوار مورد خشم و غضب اقتدارگرایان واقع شده اند.کسانی که شیوه ای مدنی و مسالمت آمیز را برای پیگری و مطالبات خویش برگزیده بودند با غیر عقلانی ترین شیوه پاسخ خود را دریافت کردند. محمد هاشمی، علی نیکو نسبتی، مهدی عربشاهی، حنیف یزدانی و علی وفقی، عبدالله مومنی، بهرام فیاضی، مرتضی اصلاحچی، مجتبی بیات، عزت الله قلندری، حبیب حاج حیدری، مسعود حبیبی، سعید حسین نیا، آرش خاندل و اشکان غیاسوند که خواسته ای جز دموکراسی و حقوق بشر ندارند و آیا شایسته چنین برخوردهایی می باشند؟
بی تردید چنین برخوردهایی از طرف حکومت ره به جایی نخواهد برد و دیر یا زود دستگاه استبداد ناچار به تن دادن به خواست شهروندان خواهد داد و گرنه اسیر طوفان خشم ملت خواهد گشت.
ما به عنوان بخشی از جنبش هویت خواهی آذربایجان(حرکت ملی آذربایجان) با محکوم نمودن اقدام ناشایست عوامل حکومت اسلامی در برخود با فعالین جنبش دانشجویی خواهان آزادی سریع و بی قیدو شرط آنها می باشیم.
ما با تاکید مجدد بر خواستهای به حق مردم آذربایجان اعلام می کنیم که دفاع از حقوق هر انسانی را بر خود واجب می دانیم و بدین طریق اعلام می داریم که تا آزادی دستگیر شدگان روز 18 تیر 1386 از هر کوششی دریغ نخواهیم کرد.
فعالین هویت خواه ترک در شهرهای مختلف در معرض انواع مختلف آزارها و اذیتهای حکومت فاشیستی می باشند و نیاز به حمایت از جانب تمامی مدافعان حقوق بشر دارند بدین وسیله ضمن درخواست از گروههای مختلف برای حمایت از فعالین هویت خواه و زندانیان سیاسی آذربایجان اعلام می داریم تنها در صورت وحدت تمامی گروههای مخالف و منتقد است که جمهوری اسلامی را وادار به عقب نشینی و اتخاذ سیاستهای معقول و تمکین به خواست شهروندان خواهد کرد.
ما از تمامی مدافعان حقوق بشر علی االخصوص فعالان خارج از کشور درخواست می نماییم ترتیبی اتخاذ نمایند تا هیاتی از طرف شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد و دیگر سازمانهای بین المللی برای بازدید از زندانها و شکنجه گاههای جمهوری اسلامی عازم ایران گردند.
تهران-جمعی از فعالین هویت خواه آذربایجان
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder